زیر باران دوشنبه بعد از ظهر
اتفاقی مقابلم رخ داد

وسط کوچه ناگهان دیدم
زن همسایه بر زمین افتاد

سیب ها روی خـاک غلطیدند
چـادرش در میان گـرد و غبار

قبلا این صحنه را... نمی‌دانم
در من انگار می‌شود تکرار

آه سردی کشید، حـس کردم
کوچه آتـش گرفت از این آه

و سراسیمه گریه در گریه
پسر کوچکش رسید از راه

گفت: آرام بـاش! چیزی نیست
به گمانم فقط کمی کـمـرم...

دست مرا بگیر، گریه نکن
مـرد گـریه نمی‌کند پسرم

چـادرش را تکاند، با سختی
یا عـلـی گفت و از زمین پاشد

پیش چشمان بی تفاوت ما
ناله هایش فقط تماشا شد

صبح فـردا به مـادرم گفتم
گوش کن! این صدای روضه کیست

طرف کـوچـه رفتم و دیدم
در و دیـوار خـانه ای مشکیست

با خودم فکر می کنم حالا
کوچه ما چقدر تـاریک است

گریه، مـادر، دوشنبه، در، کـوچه...
راستی فـاطـمـیـه نزدیک است...

نظرات شما عزیزان:

امیر

ساعت16:26---15 شهريور 1394

جدا تبریک میگم سایتت خیلی خوبه

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: